معنی ملحفه عامیانه

ملافه

(مَ حَ فِ) [ع. ملحفه] (اِ.) نک ملافه. ج. ملاحف.

(نِ) [ع - فا.] (ق مر.) مانند عوام و مردم بی سواد.

ملحفه. [م َ ح َ ف َ / ف ِ](از ع، اِ) مأخوذ از تازی، چادر.(ناظم الاطباء):
دستم از این حدیث شده زیرملحفه
پس چون زنان روی به دیوار آمده.
عطار(دیوان چ تقی تفضلی ص 820).
و رجوع به ملحفه شود. || ملافه.(ناظم الاطباء). عامه ملافه گویند.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ملافه شود. || آنچه چیزی را بپوشاند و بر آن احاطه کند.(ناظم الاطباء).

عامیانه. [ن َ / ن ِ] (ص نسبی، ق مرکب) منسوب به عوام و مردم بیسواد و فرومایه و پست. (ناظم الاطباء):
عامیانه چه ملامت میکنی
بخل بر خوان خداوند غنی.
مولوی.

ملافه

آنچه به‌وسیلۀ مردم عادی استفاده می‌شود، غیرعلمی، عوامانه،
(قید) مانند عوام، به روش مردم عادی: عامیانه چه ملامت می‌کنی / بخل بر خوان خداوند غنی (مولوی: ۷۹۸)،

ملافه، روانداز

خلقی، عوامانه، عوام‌وار،
(متضاد) عارفانه

چادر شب، چادری که بر پشت لحاف کشند تا تمیز بماند

منسوب به عوام و مردم بیسواد و فرومایه

تودگانه

فظ

لغه عامیه

تودگانه

340